Shadows - Prolog

 

~~*~~

Mrok otaczał go zewsząd, dźwięki nikły, tak jakby ktoś wyłożył ulicę ścianami dźwiękoszczelnymi.  Wieczór był chłodny – nie było jeszcze tak ciepło jakby chciał, ale i tak dobre i to. Papieros jeszcze się żarzył, a dym uciekał ku niebu, unoszony przez wiatr.

Sam nie miał pojęcia, co tu robi, ale coś w środku mówiło mu, że ta noc znów zmieni jego życie. Że znów wywróci się do góry nogami.

Długo nie musiał czekać. Dochodziła dwunasta w nocy, kiedy jego telefon wydał z siebie wibracje. Nie miał dzwonka – to poniekąd by go zdradziło. Wyjął aparat z kieszeni – zupełnie tak jak kilka lat wcześniej – po czym odebrał połączenie. Z jego ust wydobyła się chmara szarego dymu, a płuca doświadczyły gryzącego smaku.

— Słucham? — powiedział do słuchawki, opierając się o ścianę za sobą.

— Mamy problem — głos po drugiej stronie był twardy i tak dobrze znany. Jak żaden inny.

— To już wiem, słońce — odpowiedział. — Co tym razem się dzieję?

— Chanyeol-ah, to jest naprawdę poważne.

Wspomniany mężczyzna zmarszczył brwi i znów wypluł ze swoich płuc dym papierosowy.

— Znowu palisz — upomniał go ktoś po drugiej stronie.

— Nie palę znowu tak często — odgryzł się. — Co to za problem?

— Najlepiej przyjedź.

Mężczyzna się rozłączył. Park Chanyeol wypuścił z pomiędzy palców peta i przygniótł go butem. Gwiazdy mieniły się na niebie, ale Chanyeol miał znów wrażenie, że ich życie stanie się burzą, wichurą.

Westchnąwszy cicho, powędrował leniwie do dobrze znanego mu budynku. Nie jechał samochodem, pofatygował się na piechotę. Kiedy wszedł do ciepłego wnętrza przywitały go pochmurne buzie, tak jakby dowiedzieli się o czymś, co psuło im kompletnie humor.

— Co tym razem, szefie? — zapytał, łamiąc ciszę.

— Coś poważnego.

Młody mężczyzna westchnął ciężko.

— Możecie to jakoś sprecyzować dokładniej?

— Jest źle. Wracamy do zabawy z przed kilku lat — powiedział ich szef. — Cienie nie są dobrym przeciwnikiem, ale też trudno się ich pozbyć.

Chanyeol uniósł brwi.

— Witam z powrotem w świecie zawiści, panowie. Czas zrobić kolejny porządek. Jesteście gotowi?

Gdzieś z oddali wydobyło się ciche mruknięcie.

— Ależ oczywiście, szefie. EXO zawsze jest gotowe, nieprawdaż?

W ciemnościach ich oczy lekko się świeciły, a cienie na ulicach ciągnęły się w nieskończoność.

~~*~~

a/n: przepraszam was za długi czas oczekiwania, ale jednak miałam parę spraw do załatwienia. Poza tym, troszku miałam problemów w szkole, masę nauki i w ogóle w ostatnich dwóch tygodnia nie miałam ochoty żyć. Jeszcze mnie czeka jeden tydzień chodzenia i basta, mam dość.  Dziś oddaję wam prolog do Shadows i mam nadzieję, że ktoś tu jeszcze czeka na to ff ;--;  Jest tu ktoś jeszcze…? Do zobaczenia, pewnie w piątek pojawi się pierwszy rozdział ~