Hate or Love? [5 End]

♥

Ostrzeżenie: Przekleństwa i znów ciąg dalszy mojego głupiego humoru i absurdalnej fabuły.

Wybaczcie też za błędy, bo mogą się pojawić.

Ślub, uczucia i frustracje.

        

 Słońce powoli wlewało się przez okna, drażniąc przytulonych do siebie narzeczonych. Drobniejszy chłopak wtulił się bardziej w ciepły i szeroki tors wyższego, czując się niewyobrażalnie dobrze w objęciach drugiego. Ramiona Chanyeola obejmowały go ściśle i nic nie wskazywało, że ma go puścić.

Słońce robiło nie do zniesienia, więc Baekhyun zaczął się wiercić. Kanapa pomieściła ich obydwoje, ale nie starczało miejsca, by rozciągnąć porządnie. Byun mruknął nieszczęśliwy, wtulając twarz w klatkę piersiową Chanyeola. Ramiona wokół jego pasa zacisnęły się jeszcze bardziej, co świadczyło, iż Park już nie spał.

— Wstawaj, olbrzymie. Czuję, że coś dziś się szykuje — wymamrotał jeszcze sennie, ale sam nic nie robił w kierunku wstania z legowiska.

Park prychnął cicho.

— Mówi ten, który nadal śpi. Chodź, idziemy się wykąpać.

W pierwszej chwili Baekhyun nie zrozumiał, co do niego mówił Chanyeol. Kiedy już dotarł do niego sens słów spłonął soczystym rumieńcem i nie zdążył nawet zaprotestować. Chanyeol wepchnął go do łazienki i sam wszedł za nim. Obaj mieli jedynie bokserki po upojnej nocy.

Baekhyun spojrzał na swoje odbicie w lustrze.

Potargane włosy, jakiś taki inny błysk. No i oczywiście rumieniec, ale nie był taki głęboki jak ostatniej nocy.

— Na co się tak patrzysz? — zapytał, kładąc mu dłonie na jego nagich ramionach.

— Nic… Po prostu patrzę…

— Jesteś śliczny — powtórzył swoje wcześniejsze słowa.

— Yah, nie mów nic, idioto — powiedział zawstydzony. — Nie jestem śliczny — wymamrotał.

— A to czemu tak uważasz? — Chanyeol nie dawał za wygraną. Baekhyun miał ochotę go utopić w łyżce wody.

— Bo tak. Nie jestem śliczny, koniec kropka.

Park uniósł brwi, ale nic nie powiedział. Wiedział lepiej.

Woda spływała po ich ciałach, zmywając resztki snu oraz ślady ich namiętności. Baekhyun starał się nie krzywić tak często, lecz mu to nie wychodziło. Ból był upierdliwy! Gdyby wiedział, że będzie go boleć tyłek na każdym postawionym kroku, nie dopuściłby do tego… Dobra, kogo chciał oszukać. Cholera, jego pierwszy raz był niesamowity! Bał się, że po tym wszystkim koleś go zostawi, a to natomiast nie nastąpiło. Chanyeol nawet pytał się czy wszystko w porządku, na co odpowiedział kiwnięciem głowy.

Po południu, kiedy słońce znów stało się nieznośne, do domu wparował Kai z uwieszonym na szyi Kyungsoo. Drobniejszy chłopak miał na policzkach rumieńce, a Jongin po prostu uśmiechał się głupkowato.

— Mamy dla was dobrą wiadomość — zaświergotał na dzień dobry Kai. — Dziś wracamy. Koniec waszej męki na tej wyspie!

Baekhyun ożywił się momentalnie, ale za chwilę skrzywił, czując dotkliwy ból w pośladkach. Jęknął cicho, co przykuło uwagę Kyungsoo.

— Wszystko w porządku, Baekhyun-ah? — zapytał z troską, podchodząc do niego.

— W porządku — Byun uśmiechnął się szeroko. Nigdy nie czuł się tak szczęśliwy. Odkąd dowiedział się, że ma poślubić syna Parków stracił radość, teraz jednak wszystko zaczynało się układać. — Nawet bardziej niż w porządku.

Kyungsoo rozchylił nagle usta, po czym uśmiechnął się delikatnie.

— A więc to tak.

Baekhyun skinął głową. Jongin jakby nic nie zauważył, nadal coś mówił, ale i tak nikt nie zwracał na niego uwagi.

Po nie całej godzinie, wszystkie rzeczy domowników wyspy znikły w samolocie, a sami ludzie wsiedli do innego. Dłonie Chanyeola i Baekhyuna złączyły się dyskretnie, aa sami poczuli się inaczej.

Właściwie wylatywali z tej wyspy jako inni ludzie, tworząc nową rzeczywistość ich związku.

    

♥

Kiedy obaj wrócili do domów ich matki porwały ich w ramiona, tuląc do siebie jak małe dzieci. Co z tego, że obaj byli dorośli…

Chanyeol w końcu uwolnił się od swojej matki i udał się do swojego pokoju. Kiedy jednak tam dotarł przywitała go kolejna znajoma buzia.

— Boże, więcej was matka  nie miała? — zapytał zirytowany. Minseok uniósł brwi, cmokając.

— Jak zawsze miły — sarknął, wywracając oczami. — Chciałem się tylko upewnić, że nie ucierpiałeś fizycznie. Nie mam pojęcia czy nadal jesteś skrzywiony psychicznie. To trudne do określenia.

Chanyeol wygiął wargi w grymasie irytacji.

— Wszystko w porządku. Jak widać nadal żyję, nie mam ran, a teraz się wynoś. Muszę się ogarnąć.

— Hola, hola! Co z małym Byun Baekhyunem? — Xiumin czekał, aż młody Park skrzywi się na dźwięk jego imienia, ale ten tylko uśmiechnął się delikatnie wzruszył ramionami.

— Wszystko w porządku — powtórzył. — Nie martw się, Xiumin. Nie jest źle.

— Och, doprawy? Czyli będą z tego związku dzieci? — rzucił kąśliwie, marszcząc brwi. Czyli Jongin miał rację – misterny plan matek obydwu wypalił.

— Można tak powiedzieć. Nie jest źle, tak jak mówiłem. Wiesz może, kiedy jest ślub? Jednak kawałek czasu mnie nie było.

— W sobotę — wyrzucił cicho. — Cholera, czyli jednak nie będzie latać ciasto, sztućce i kwiatki. Ugh, nieźle.

Chanyeol po raz kolejny wzruszył ramionami, wreszcie udając się do łazienki. 

♥

U Baekhyuna czekał Chen. Od razu go dopadł i kazał spowiadać się ze wszystkiego jak na spowiedzi. Byun kazał mu usiąść i sam nadal się krzywiąc, przysiadł na miękkiej pufie.

— Chen, mam do ciebie pytanie — wymamrotał niewyraźnie. — Co mogę zrobić, by zniwelować ból pośladków po..ugh. Wiesz…

Jongdae wypluł to co miał w buzi. Baekhyun skrzywił się jeszcze bardziej, podając mu chusteczki.

— Byunbaek, zrobiłeś to…?

— Tak. Wczoraj. Tylko to cholernie boli — wyznał. — Obawiam się, że nie dam rady nadążyć za tempem Chanyeola.

— Hej, hej, Baek. To on aż taki napalony jest? — Chen przysunął się bliżej niego. — No to przekichane. Nie jesteś na tyle wytrzymały.

— Nie, Jongdae. Był delikatny i czuły. I nie robił tego na chama, i tak, zrobiliśmy to tylko raz — Baekhyun westchnął ciężko. — Obawiam się, że nie będę wystarczająco dobry.

— O Boże. Słabo mi — Chen zaczął się wachlować dłonią. — Baek, kochanie, ty go nie nienawidzisz, racja? Czyli ten plan się udał.

— Jaki plan? — Byun zaciekawiony przekrzywił głowę.

— To nic. O Boże, skarbie, ty masz malinki — Jongdae wstał gwałtownie z siedzenia, dopadając do jego szyi.

Faktycznie, na skórze widniały czerwone ślady, niektóre były ogromne.

— Nie pamiętam, żeby zasysał się na mojej skórze. Chyba, że naprawdę byłem zamroczony — wymamrotał zawstydzony Baekhyun.

— Kochanie, masz oznaczenie. Czyli ślub się uda! W sumie to się cieszę — wybełkotał. jeszcze raz dotykając czerwonego punktu na obojczyku przyjaciela.

Baekhyun uśmiechnął się szeroko i szczerze. Po raz pierwszy, kiedy przypomniał sobie twarz Chanyeola, poczuł chwilową tęsknotę i czułość, a nie nienawiść.

♥

Baekhyun westchnął cicho, patrząc na siebie w lustrze. Starannie ułożone włosy, czarny garnitur, a z pod niego wystawała śnieżnobiała koszula wraz z ciemną muszką. Jeszcze lekko go umalowali przez co prezentował się zjawiskowo. Zresztą… chciał wyglądać dobrze.

Dla Chanyeola.

Teraz szedł na ten ślub z własnej woli, po części też z przymusu, ale jednak to nie zmieniało faktu, że chciał wziąć ten ślub.

Ostatni raz spojrzał w lustro i odetchnął głęboko. Czas stracił wolność i wziąć swoje życie we własne ręce.

Ceremonia zleciała mu szybko, było mu słabo ze zdenerwowania, jedynie co spostrzegł to idealny wygląd Chanyeola. Przysięgi, słowa – to wszystko szybko minęło. Świadomość, że jest już mężąty uderzyła w niego, kiedy Park musnął jego wargi swoimi na zakończenie ślubu.

Nie mógł powiedzieć, że się nie cieszył. Wręcz przeciwnie – był szczęśliwy.

Jego mama płakała. Próbowała ukryć łzy za chusteczkami, ale i tak Baekhyun wiedział swoje. Xiumin i Chen stali gdzieś z tyłu, ale kiedy dotarli do małżeństwa, obydwaj uśmiechnęli się niczym idioci, pogratulowali i życzyli udanego małżeństwa.

Kai i Kyungsoo napatoczyli się jakby znikąd. Jednak obaj wyglądali dostojniej niż na wyspie – Jongin założył czarny garnitur i zamiast muszki czy krawatu, przez szyję przewiązał sobie czarną apaszkę. Jego włosy luźno opadały na czoło, dodając mu jeszcze większego seksapilu. Kyungsoo natomiast miał na sobie białe ubrania, nie był to garnitur. Włosy miał postawione na żel, zaczesane do tyłu. Obaj złożyli im najszczersze życzenia.

— Ale i tak będzie nudno bez waszych kłótni — mruknął Kai.

Chanyeol i Baekhyun uśmiechnęli się do siebie. To nie zwiastowało nic dobrego.

♥

Kim Junmyun przetarł zmęczony twarz, spoglądając na dwójkę mężczyzn przed sobą. Obaj siedzieli na osobnych fotelach, odwróceni do siebie plecami. Wyższy z nich miał złożone ramiona na torsie i zaciśnięte usta, a natomiast drugi zaciskał palce na swoich spodniach.

— A więc… Państwo Park — mruknął psycholog. — Przyszliście na terapię małżeńską. Co jest waszym problemem? — zapytał fachowo, patrząc na nich.

— Częste kłótnie — odparł wyższy.

Junmyun powstrzymał się od prychnięcia.

— Dobrze, to już wiem. A co dalej?

— Założyliśmy się kto dłużej wytrzyma bez seksu — oznajmił mniejszy. — I… poszło o to.

Psychologowi opadły ręce. No dosłownie.

— Ale proszę państwa… Wy jesteście małżeństwem…

— Tak, jesteśmy — przerwał mu wyższy. — I ta mała pinda, by mnie zdenerwować i wyprowadzić z równowagi, najzwyczajniej w świecie zaczęła się przy mnie masturbować. Pod prysznicem.

Zapadła cisza, przerywana cichymi warknięciami. Junmyun nie wiedział co powiedzieć, ta dwójka… była dziwna. Specyficzna.

Państwo Park. Małżeństwo od dwóch lat. W karcie było napisane, że ich problemem są częste kłótnie o byle co. Tylko teraz Junmyun zastanawiał się czy oni tak naprawdę potrzebują pomocy.

— Myślę, ze najpierw musza państwo ze sobą porozmawiać — zaczął. — Sądzę, że dojdziecie do porozumienia.

— Tak, ma pan rację — powiedział wyższy, który chyba nazywał się Chanyeol. — Dziękujemy za wizytę.

Kim obserwował jak wychodzą z gabinetu, warcząc na siebie.

Boże, co za ludzie…

Jak oni ze sobą wytrzymują…?

♥

— Już nigdy więcej nie będę się zakładał, pindo — wydyszał Chanyeol, całując zachłannie swojego współmałżonka. W odpowiedzi Baekhyun pociągnął go za włosy, zamykając mu usta gorącym pocałunkiem.

Ich ubrania zostały porozrzucane w korytarzu, marynarka Chanyeola chyba nawet wisiała na klamce od jakiś drzwi.

Byun jęknął głośno, kiedy Park ścisnął jego pośladki, po czym odniósł go i zmusił, by oplótł go w pasie nogami.

— Ja też — wymamrotał przy jego uchu, kiedy Chanyeol był zbyt zajęty doprowadzeniem ich do sypialni. — Masturbacja przy tobie była zawadzająca, w szczególności, kiedy patrzyłeś się jakbyś zobaczył ducha. Ale i tak wygrałem — uśmiechnął się szatańsko.

Chanyeol prychnął w odpowiedzi, rzucając go na łóżko. Ciało Baekhyuna odbiło się od miękkiego materaca, ale zanim zdążył się podnieść, Chanyeol zawisł nad nim.

— Owszem, wygrałeś — wymruczał nisko. Pomimo tylu spędzonych nocy, tyle czasu, nadal jego głos działał na niego niż zwykle. — Nie powinieneś tego robić, tak to do niczego by nie doszło — Chanyeol zaczął swoją mokrą wędrówkę przez jego szyję, do obojczyków i sutków.

Baekhyun jęknął, kiedy zaczął je subtelnie ssać i pogryzać. Czuł jak wąskie spodnie, jakie miał na sobie stają się teraz po prostu za ciasne.

— O t-to chodziło — głos mu się załamał. — Jesteś mniej wytrzymały w stosunku do mnie.

Jego mąż prychnął, co wyczuł na skórze brzucha.

— Ale to ty się masturbowałeś.

Baekhyun nie odpowiedział, unosząc drwiąco biodra. Nie musiał długo czekać, jak duże dłonie Chanyeola znalazły się na nich i znów je przycisnęły do materaca.

Chanyeol znów wrócił do jego ust, a Baekhyun natomiast zawędrował dłońmi na jego plecy, gładząc je i czasami przejeżdżając paznokciami po skórze.

— Kocham cię, wiesz? Nieważne ile razy się kłócimy, ja wciąż się kocham — wydyszał w trakcie zbliżenia.

Jęki Baekhyuna rozniosły się po ich sypialni, a jego ciało wiło się pod nim w ekstazie. Nieważne, że potrafili obrzucić się najgorszymi wyzwiskami, ale nadal się kochali. Ich natura nie umarła – ale zamiast nienawiści pojawiła się miłość.

— C-chanyeol, też cię kocham — plecy Baekhyuna wygięły się w łuk. — T-tak bardzo – och Boże – tak b-bardzo — uderzenia stawały się szybsze, silniejsze, a jęki głośniejsze i przepełnione wielką przyjemnością.

Po wszystkim obaj przylegli do siebie ciasno, ramiona Chanyeola szczelnie owinęły się wokół drobnego pasa Baekhyuna. Obaj dyszeli ciężko, jakby przebiegli maraton.

— Zawsze czuję się tak jakbym uprawiał seks po raz pierwszy z tobą — wymamrotał Chanyeol w włosy swojego męża.

— A niby to czemu? — zapytał Baekhyun, odchylając nieco głowę, by spojrzeć prosto  w oczy Chanyeolowi.

— Nie wiem. To nie oznacza, że mi się to nie podoba. Kocham cię.

— Mówiłeś już to. Ja ciebie też.

Chanyeol uśmiechnął się szeroko i szczerze, tak jak miał w zwyczaju.

— A teraz chodźmy się wykąpać — zawołał radośnie, pociągając za sobą Baekhyuna.

— Nie, nie, Yeol! Znów nie będę mógł chodzić! — zawołał Baekhyun. — PARK CHAYEOL, NIE MYŚL SOBIE, ŻE NASZE SENSACJE NIE KOŃCZĄ SIĘ DLA MNIE BÓLEM TYŁKA! YAYYY!!!!!!!

♥

Jak widać, nie wszystko kończy się nieszczęściem, śmiercią. Dla tej dwójki to dopiero początek wspólnego życia. Wszystko zaczynało się nieciekawie. Dwójka ludzi, która nie darzyła się szczególną sympatią teraz prowadzi wspólne życie. Nienawiść i miłość jest podobnym uczuciem. Wystarczy tylko poznać swoje strony, osobowości.  Nie należy mówić, że się kogoś nienawidzi, kiedy nie znasz jego.

Nienawiść czy miłość? Od teraz to wy wybieracie, czytelnicy. 

♥

A/N: Zanim wypowiem się na temat tego rozdziału…. Siostra zepsuła komputer i niektóre moje teksty poszły do diabła. Tak, niektóre zaczęte shoty, jeden z nich był w cholerę długi, baekyeol, bardzo ważny i przepadł. Jeżeli nie odratuję kompa, nie będzie tego shota. Po prostu rekonstrukcja tego oneshota sprawia, że mam ochotę płakać. Ja ogólnie mam ochotę teraz płakać. Jedynie co udało mi się przerzucić na pamięć przenośną, to zaledwie trzy rozdziały do nowego opowiadania. Na dniach zapewne pojawi się zapowiedź, być może będziecie zaskoczeni. Drugi blog z hunhanem…. Nie wiem co z tego będzie. Nie mam ochoty na to patrzeć, być może nie dokończę tego fika. Wybaczcie.

Co do samego rozdziału… jak wam się podobało ten fik? W sumie to jest pierwsza komedia, którą dokończyłam. Fabuła nie była jakaś wybitna, ale mam nadzieję, że przynajmniej jesteście z tego zadowoleni. Także trzymajcie się, ja teraz nie będę mieć czasu, bo mam egzaminy w przyszłym tygodniu. Także, czekajcie na zapowiedź, bo naprawdę szykuję dla was niespodziankę.

Love ya~